Ακόμη και όταν ζούμε δύσκολα και η αισιοδοξία πέφτει σε λήθαργο, ξέρουμε πολύ καλά ότι αν η φλόγα δε σβήσει, η πίστη θα συνεχίσει να υπάρχει και ο δρόμος θα φανερωθεί μόνος του...
Αρκεί να αφεθούμε στη ματιά πέρα απο το γκρίζο. Πέρα απο τους τοίχους που ορθώνουν και ορθώνουμε γύρω μας...Διόλου εύκολο. Όχι όμως και ακατόρθωτο...
*η εικόνα απο το Λιμάνι, οι σκέψεις, το τραγούδι, αφιερωμένα σε αγαπημένες φιγούρες που περνάνε ζόρικα. Σε όλους όσους είναι ένα βήμα πριν χάσουν την πίστη στον εαυτό τους και τη ζωή...
Yπέροχες σκέψεις και υπέροχο τραγούδι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που βρίσκουν αποκούμπι...;)
ΔιαγραφήΚαλώς πέρασες
Πάντα θα υπάρχει ένας ανοιχτός ορίζοντας, πέρα και πάνω από κάγκελα, τοίχους και στέγες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας ορίζοντας μέσα από αγαπημένους δρόμους και πόλεις. Μέσα από την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη. Ένας μακρινός ορίζοντας...
Είναι σίγουρα μακρινός Καίσαρα μου ή τελικά εκεί πλάι μας είναι και δεν τον αγγίζουμε? Η οπτική και η επιθυμία του καθενός δίνουν άλλη απάντηση...
ΔιαγραφήΤα είπες όλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετά...μια γοητευτική σιωπή...;)
ΔιαγραφήΚαλημέρα σου
Τα κάγκελα, οι φράχτες, τα τοίχοι, τα όρια υπάρχουν για να μας λένε μέχρι εδώ... από εκεί και πέρα, πρόσεχε είσαι υπεύθυνος για τα βήματα σου, η πολιτεία μπορεί να μας περιορίσει μόνο πρακτικά, τη πραγματική εσωτερική μας ελευθερία δεν την περιορίζει κανείς, έτσι δεν είναι βολτίτσα μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦιλάκια και καλή μας βδομάδα!
χμμμ...Έτσι είναι. Μα αυτόν τον περιορισμό στην ψυχή μας, που πολλοί πλέον ακολουθούν με βάση και τους έξω περιορισμούς φοβάμαι κάθε μέρα καλή μου. Αυτός ο ρημάδης ο περιορισμός της ελευθερίας του νου και της ψυχής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο. Πόσο πόνο κρύβουν οι άνθρωποι με αξιοπρέπεια μέσα τους; Για πόσο ακόμη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρα με τη μέρα ζούμε αυτό που λένε ότι οι αντοχές μας είναι πολύ πολύ μεγαλύτερες απο αυτές που υποψιαζόμαστε...Σημασία έχει να τις διοχετεύσουμε σε δημιουργικότητα. Η άλλη όψη του νομίσματος...
Διαγραφή"Αυτόν τον ορίζοντα παλεύουμε να μην χάσουμε απο τα μάτια μας."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χάνεται ο ορίζοντας, ίσως εμείς, χρειάζεται να μεταποπιστούμε λίγο προς μια καλύτερη στάση θέας.
:)
Την καλημέρα μου
Ναι, κάπως έτσι. Σαν τη φράση "μην κιιννείσαι..." που έλεγε σε μια ταινία. Αν "εκκινήθεις" το έχασες...χαχαχα
ΔιαγραφήΥπέροχες σκέψεις και αγαπώ πολύ αυτό το τραγούδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάβει φωτάκι στο σκοτάδι...;)
ΔιαγραφήΚαλημέρα σου
Πάντα θαυμάζω αυτή την ανεξάντλητη δύναμη που πηγάζει από μέσα σου και τα σαρώνει όλα στο πέρασμά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο έχω πει μικρή μου. Αντίσταση στον πόνο είναι. Πολύ δύσκολη διαδρομή, μα ποιός είπε ότι η ζωή είναι εύκολη? Ένας δρόμος γεμάτος αγκάθια και βούρκους είναι και τα ξέφωτα εδώ και εκεί σε αποζημιώνουν- για όσο...- για τις πληγές που χαράσσονται στη διαδρομή...Σ'ευχαριστώ για τη ματιά σου όμως. Δυναμώνει πολύ το μέσα κόσμο...;)
Διαγραφή